วันอาทิตย์ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2557

สนุกกับการลงทะเลไปจับหอยรากที่หาดสำเร็จ

ชวนไปจับหอยรากที่ท่าชนะ
ความจริงวันนี้ตั้งใจจะเขียนเรื่องไปเที่ยวเขาหลักต่อจากการเขียนเรื่องไปเที่ยวท้ายเหมืองเมื่อวาน แต่บังเอิญมีเรื่องสนุกๆ ที่อยากจะเล่าสู่กันฟังมาแซงคิวเสียก่อน นั่นคือเมื่อกลับถึงบ้าน ไปนั่งหน้าทะเล เห็นน้ำทะเลใสแจ๋วเป็นช่วงน้ำทะเลกำลังลง เห็นสันทรายโผล่ขึ้นมาเป็นจุดๆ ภาษาบ้านผมบอกว่าน้ำลงกำลังดี คือไม่แห้งถึงขั้นมีแต่พื้นทราย ยังมีน้ำปริ่มๆ ดีอย่างไรนะหรือครับ แบบนี้มันดีมาก เพราะสามารถลงไปจับหอยรากได้สบายเลย โดยเฉพาะถ้าใช้มือจับ พื้นทรายที่น้ำยังท่วมขังอยู่ เวลาเอามือจับล้วงหอยรากขึ้นมา ทรายมันจะนิ่มไม่แข็งมากเหมือนตอนน้ำแห้ง แต่ถ้าเป็นมืออาชีพเขาจะรอให้น้ำแห้งก่อน แล้วใช้เสียมที่เหลาจากไม้ไผ่แทงเอาตัวหอยขึ้นมาเลย ส่วนที่ใช้เสียมไม้ไผ่เพราะถ้าใส้เสียบเหล็กมันจะคม เวลาแทงลงไปเสียมจะตัดตัวหอยขาด อีกอย่างเสียมไม้ไผ่โดนน้ำทะเลมันไม่เป็นสนิม ทำง่าย เลิกใช้ก็ทิ้งได้เพราะไม่ต้องซื้อ แต่ส่วนใหญ่เขาจะเก็บไว้ใช้ตลอดฤดูกาลจับหอยราก ไม่ต้องเหลาใหม่บ่อยๆ หอยรากสามารถจับได้แทบตลอดทั้งปียกเว้นช่วงที่ฝนตกชุก ชาวบ้านจะนิยมลงไปในทะเลเพื่อจับหอยรากในช่วงที่น้ำทะเลแห้งเวลากลางวัน เพราะจับง่ายและสะดวก ส่วนผมจะเลือกข้อแม้เพิ่มขึ้นมาอีกหน่อยคือต้องเป็นช่วงเย็น เพราะไม่ร้อน แถมอีก 1 ข้อ ซึ่ง ใน 1 ปี จะจับหอยรากได้อย่างเป็นกิจจะลักษณะได้เยอะก็มีอยู่ประมาณ 3-4 เดือนเท่านั้น แถมแต่ละเดือนก็มีไม่กี่วัน ต้องคอยดูคอยเช็คตารางน้ำขึ้นน้ำลง ส่วนผมทะเลมันอยู่หน้าบ้าน น้ำลงตอนเย็นเมื่อไร ถ้าว่างๆ อดเผลอใจนึกสนุกลงไปหาหอยรากมาทำอาหารไม่ค่อยได้ซักที 555




มืออาชีพ หาหอยรากโดยใช้เสียมไม้ไผ่
หอยรากหรือหอยปากเป็ดเป็นหอยประจำถิ่นที่มีอยู่อย่างชุกชมบริเวณหาดริมทะเลทั่วๆ ไป ที่อำเภอท่าชนะและอำเภอไชยาบ้านผมขึ้นชื่อเลยละครับเรื่องแหล่งหอยราก  ทะเลที่จะมีหอยรากชุกชมต้องมีลักษณะหาดที่มีดินเลนเล็กน้อยปนทราย  หอยรากเอามาทำอาหารอร่อยได้หลายอย่าง จัดเป็นหอยที่มีราคาแพงพอสมควร พอถึงฤดูกาลจับหอยราก ชาวบ้านริมทะเลทั้งใกล้และไกล รวมถึงปัจจุบันดันมีแรงงานต่างชาติลงไปหาหอยรากแข่งกับคนไทยซะด้วย จะมีคนลงไปจับหอยรากกันคึกคักเต็มทะเล สร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำเลยทีเดียว มืออาชีพจะรอให้น้ำแห้งแล้วลงไปหาปากหอยซึ่งโผล่ขึ้นมาบนผิวทรายให้เห็นอย่างชัดๆ แล้วใช้เสียมไม้ไผ่งัดตัวหอยขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย เสร็จแล้วก็เอาตัวหอยใส่ถุงตาข่ายเหมือนในภาพด้านข้างนั่นแหละครับ ส่วนผมไม่ใช่มืออาชีพ ไม่ได้หาหอยรากขายแต่ลงไปหามากินเอง และชอบลงไปหาหอยรากเพราะสนุกดีด้วย มันเหมือนได้ทำตัวเป็นนักล่าอย่างไรไม่รู้ หุหุหุ นักล่าหอยราก น่าภาคภูมิใจหยอกเสียเมื่อไร ไม่เจ๋งจริง และไม่ชำนาญพอ มือเปล่าจับหอยรากไม่ได้หรอกครับ แต่ถ้ารู้เคล็ดลับแล้วใครก็สามารถจับหอยรากด้วยมือเปล่าๆ สบายมาก

หอยรากฝีมือผมเองครับ
วิธีการหาหอยรากของผมคือต้องรอจังหวะน้ำที่กำลังพอดีๆ เดินลงไปในทะเลหาปากหอยรากให้เจอ แล้วค่อยๆ ย่องเข้าไปให้เบาที่สุด บางทีต้องคลานเลยด้วยซ้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำกระเพื่อม ไม่อย่างนั้นหอยรากจะหนีลงลึก ซึ่งลึกมากๆ เลยช่วงแขนเลยก็มี หอยรากจะหนีเร็วมาก ถ้าไม่ระวังให้มากๆ ไม่ได้ตัวมันหรอกครับ ยกเว้นการใช้เสียมขุด อย่างนั้นไม่ต้องระวังก็ได้แต่เหนื่อยครับ กว่าจะขุดได้แต่ละตัว สู้ใช้มือฉกเอาดีกว่า โดยการเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังที่สุด เงียบที่สุด พอเห็นปากของหอยที่ยังมีตัวหอยอยู่ริมผิวดิน ให้รีบใช้มือฉกจับให้เร็วที่สุด แต่จับตัวหอยแล้วไม่ใช่จะเอามันขึ้นมาได้ง่ายๆ นะครับ เห็นหน้าตาและตัวเล็กอย่างนั้นมันโคตรแข็งแรงเลย แต่ละตัวต้องใช้แรงดึงชักเย่อกับมันอยู่พักนึงเหมือนกัน ถ้ารีบร้อนดึงมากเกินไปส่วนใหญ่จะได้แต่ตัวหอย หางของมันจะขาด ซึ่งหางมันนี่แหละอร่อยที่สุดและราคาแพงกว่าตัวด้วย ถ้าจับไม่ทันมันจะหนีลงลึกทันที ลึกลงไปร่วมศอก ไม่ต้องเสียเวลาขุดหรอกครับ เหนื่อยเปล่า เดินหาตัวใหม่ดีกว่า ปกติหอยรากจะอยู่รวมกันเป็นกระจุก จึงบ่อยครั้งที่ผมต้องใช้มือฉกหอยข้างละตัว ออกแรงชักเย่อกับหอย โอ้ยบรรยายไม่ถูก แต่สนุกครับ

ปากหอยรากที่หอยหนีลงลึกไปแล้ว
ปากหอยราก ที่มีขีดชี้อยู่
คือปากของหอยที่โผล่พ้นดิน
 วิธีสังเกตุปากหอยราก ง่ายมากครับ ให้เดินไปในตำแหน่งที่มีเลนปนทราย ปกติจะเจออยู่ทั่วๆ ไปเป็นกลุ่มใหญ่ๆ แรกๆ เราเดินไม่ระวัง หอยก็จะหนีลงหลุมลึก เราจะสังเกตุเห็นลักษณะทรายเป็นร่องแบนๆ ได้ชัดเจนเลยละครับ เมื่อเจอทำเลที่มีปากหอยรากแล้ว ทีนี้ต้องค่อยๆ เดินด้วยความระมัดระวังอย่างที่สุด หาปากของหอยที่มันยังไม่หนีลงหลุมลึกไปเสียก่อน ซึ่งจะสังเกตุเห็นรูกลมๆ 3 รูมีหนวดเล็กๆ โผล่ออกมารอบๆ รูกลมๆ แต่ละรู อันนี้ละก็ใช่เขาละ หอยรากแน่ๆ และเป็นหอยรากที่กำลังเพลินอยู่บริเวณผิวพื้นทราย ก็ให้รีบใช้มือฉกจับบีบตัวหอยให้แน่น ไม่อย่างนั้นมันหนีลงลึกเอาตัวขึ้นมาได้ยากมาก เมื่อจับตัวหอยรากได้แล้วก็ต้องออกแรงดึงชักเย่อกับมันประมาณ 1-2 นาทีจนหอยหมดแรงจึงค่อยๆ ลากมันขึ้นมาได้อย่างช้าๆ  ถ้าดึงแรงและเร็วเกินไปก็จะทำให้หางของหอยขาดหมด อันนั้นน่าเสียดาย และน่าแปลกถึงแม้เราจะจับตัวมันได้แล้ว ดึงจนหางของมันขาด ไม่ต้องเสียเวลาหาหางของมันหรอกครับ เพราะหางของมันก็ยังสามารถหนีลงหลุมลึกจนสุดปัญญาจะเอามาได้อยู่ดี ลักษณะของปากหอยที่ยังมีตัวหอยอยู่บนพื้นทรายก็ตามรูปข้างบนนั่นแหละครับ ตำแหน่งที่มีขีดสีฟ้าชี้นั้นคือปากจริงๆของหอยรากครับ อาจจะสังเกตุยากหน่อยเพราะต้องถ่ายในน้ำ หอย 1 ตัวจะต้องมี 3 รูเสมอ ยิ่งรูห่างกันมากเท่าไรก็แสดงว่าหอยรากตัวนั้นไซส์บิ๊กตามขนาดระยะห่างของรูทั้ง 3 รูนั่นแหละครับ

หอยรากเวลาลงไปจับก็สนุก เอามากินก็อร่อย เมนูที่เด็ดสุดที่ผมชอบมากเป็นพิเศษคือเอารากหรือหางของมันมาดองในน้ำส้มตาลโตนดจิ้มกับน้ำพริก วิธีทำก็ให้เด็ดมาเฉพาะส่วนหางของมัน นำมาล้างทำความสะอาดก่อนแล้วคลุกเคล้ากับเกลือให้หายคาว จากนั้นล้างอีกครั้งเอาใส่ถ้วยแล้วเทน้ำส้มตาลโตนดหรือน้ำส้มที่ทำจากต้นจากก็ได้ ใส่ลงไปให้ท่วม ใส่เกลือลงไปเล็กน้อย ใส่กระเทียมทุบลงไปด้วยก็ดี รอซัก 30 นาที ก็นำไปจิ้มน้ำพริกกินได้เลย  โอ้ยทั้งกรอบทั้งอร่อย เอาสเต็กแถมพิซซ่ามาแลกก็ไม่ยอม ถือเป็นเมนูเด็ดอร่อยสุดยอดเลยแหละครับ และสำหรับคนที่วิตกจริตกลัวพยาธิ บอกได้เลยครับว่าพยาธิมีเฉพาะในสัตว์น้ำจืด สัตว์ทะเลไม่มีพยาธิหรอกครับ แถมถ้าเอารากหอยไปผ่านไฟมันจะเหนียวเคี้ยวยาก เสียความอร่อยไปเลย
ข้อมูลโดย
ศักดิ์เพ็ชร เรืองแพ


ไม่มีความคิดเห็น: