คนชอบของมีคม มีดสนามค่ายพระรามหก

มีดสนามจากค่ายพระรามหก

ลูกผู้ชายกับศาสตราวุธมักเป็นของคู่กัน ชอบ สะสม แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้ เหมือนคุณผู้หญิงที่ชอบซื้อเสื้อผ้าหรือรองเท้าเต็มตู้แต่... ประมาณนั้นแหละครับ ผมเองก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ชอบของคมๆ มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กตัวกระเปี๊ยก อาจจะได้รับสายเลือดบู๊ๆ นิดๆ มาจากญาติสืบเชื้อสายทางปู่ที่เป็นนักมวยไชยาแบบโบราณ ทั้งปู่ทั้งลุงเคยเป็นนักมวยคาดเชือกไปต่อยแข่งขันกับนักมวยพม่าย้อนไปเมื่อประมาณ 90 ปีที่แล้ว(ไม่ค่อยนานเลยนะเนี่ย)  เป็นการต่อยแบบคาดเชือกกันจริงๆ  ไม่มีนวม ใช้เชือกพันมือ แถมเชือกที่จะคาดมือชกมีการทุบกระเบื้องจนละเอียดยิบมาทากาวติดกับผ้าที่ใช้คาดเชือก(พันมือแทนนวม)ด้านนอกที่ไม่ได้พันมือเรา แถมมีการนำผ้าทากระเบื้องไปแช่น้ำเยี่ยวอีก เรียกว่าถ้าโดนหมัดก็เลือดกระฉูดแตกแน่ๆ ทันที  แถมอาจเป็นบาดทะยักตายในภายหลังจากการติดเชื้ออีก อูย น่ากลัว  ฟังปู่เล่าความหลังตอนสมัยผมยังเป็นเด็ก (ปู่เสียตั้งแต่ผมอายุ 14 ปี)  ให้ตายผมก็ไม่ขึ้นชกแบบปู่เด็ดขาด   เพราะมวยแบบปู่มันเป็นมวยที่ใช้ฆ่ากัน มีทั้งท่าทางที่โหด และทารุณ ไม่ใช่แบบ กีฬามวยปัจจุบันหรอกครับ เพราะท่าที่อันตรายปัจจุบันเขาห้ามใช้ ท่ามวยของปู่และลุงน่าจะเรียกว่าเป็นการฆ่ากันด้วยมือเปล่ามากกว่า  ทั้งปู่และลุงเรียนมาทางด้านวิชาทหารโบราณมาพอตัวกันทีเดียวรวมถึงคาถาอาคมคงกระพันอะไรประมาณนั้นด้วย เสียดายที่ผมโตและรู้ความสำคัญของมันเมื่อสายเสียแล้ว แต่ที่ผมสังเกตุปู่และจำได้จนทุกวันนี้คือปู่สักอักขระขอมเต็มตัวเลย แต่เป็นการสักที่ไม่ได้ดูน่าเกลียดน่ากลัว ไม่ได้สักจนดำปื้ดไปทั้งตัว จากความจำที่มีอยู่ เหมือนปู่จะสักตามเส้นเลือดหลักที่ไหลไปตามแขนตามขาประมาณนั้นและครับ และเป็นหมึกสีเขียวสัก ผมว่าการสักของปู่มีความเป็นศิลป์ที่สวยงามบวกกับความขลังแต่อธิบายไม่ถูกครับ


ตอนเด็กๆ ปู่ชอบพาผมเข้าป่าไปหายาสมุนไพรเพราะปู่เป็นหมอยาด้วย สังเกตุเห็นหลายครั้งหนามแหลมๆ คมๆ ไม่เคยแทงปู่เลยทั้งๆที่ปู้เข้าที่รกๆ ตลอด ตรงกันข้ามกับผมที่บ่อยครั้งจะมีริ้วรอยได้เลือดซิบๆ ทั้งๆที่ไม่ได้เดินเข้าไปในที่รกๆ แบบปู่เลย  มีอยู่คราวหนึ่งปู่เผลอเหยียบกระเบื้องแตกทั้งที่เดินเท้าเปล่า ผมว่าคงได้หามปู่ส่งโรงพยาบาลแน่ๆ แต่ปรากฏว่าปู่ไม่เป็นอะไรเลย พอผมทักปู่ ปู่บอกว่าไม่ได้เหยียบแค่เฉียดๆ แต่ผมเห็นเต็มๆ 2ตาเลยแหละครับ ยังสงสัยว่าทำไมปู่ต้องโกหก เพิ่งรู้จากพ่อในภายหลังว่าวิชาพวกนี้เขาไม่ให้อวด คงกลัวถูกลองของประมาณนั้นละมั๊ง ตอนเป็นวัยรุ่น ผมเคยแอบเรียนมวยโบราณกับลุง  ทั้งปู่ทั้งพ่อพอรู้เข้าเลยเอ็ดตะโรยกใหญ่และห้ามเด็ดขาด ลุงผมต้องพิการขาเป๋ก็เพราะชกมวยแบบโบราณนี่แหละครับ   สุดท้ายเป็นอันว่าวิชามวยโบราณของปู่เลยต้องขาดตอนไปอย่างน่าเสียดาย

มีดและขวานจากค่ายพระรามหก

ปู่ผมมีดาบโบราณอยู่เล่มหนึ่งตอนนี้ก็ยังอยู่ที่บ้านของพ่อ ผมเห็นและลูบคลำมันมาตั้งแต่เด็กแล้ว และนี่แหละอาจจะเป็นสาเหตุลึกๆ ที่ทำให้ผมชอบมีดและดาบ(ดีๆ)มาก  ผมเองมีมีดที่นับว่าสวยๆ อยู่หลายเล่ม แต่มีดที่ถูกใจที่สุดเป็นมีดของค่ายพระรามหก เพราะทนไม้ทนมือและทรหดมากๆ ได้มาเล่มแรกเมื่อปี 2540 นับถึงวันนี้ก็เกือบ 17 ปีแล้ว ตอนนั้นจำได้ว่าไปมีตติ้งรุ่น(งานเลี้ยงรุ่น)กันที่ชะอำ ขากลับแวะเที่ยวที่ พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน แต่สายตาผมกลับไปสนใจกับค่ายพระรามหกซึ่งอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงกัน ค่ายพระรามหก เป็นค่ายฝึกพิเศษของตำรวจเขา ตอนนั้นผมยังกึ่งเด็กกึ่งหนุ่มอยู่มากและชอบทหารตำรวจประเภทรบพิเศษเป็นอย่างมาก คลั่งไคล้เลยเชียวครับ ตอนนั้นเสียดายมากที่ไม่ได้เรียนนายร้อยเพราะสอบไม่ผ่านการว่ายน้ำ แต่ตอนนี้คิดว่าโชคดีแล้วละที่สอบนักเรียนนายร้อยไม่ผ่าน เพราะผมคงไม่เก่งพอที่จะอยู่ในระบบ ระเบียบและวินัยที่เข้มงวดอย่างทหารอาชีพได้ตลอดแน่ๆ ขนาดระบบราชการธรรมดาๆ ผมยังต้องลาออกเลย ที่ค่ายพระรามหกสมัยนั้นดึงดูดตัวผมจนต้องเข้าไปในค่ายของตำรวจก็เพราะบังเอิญเห็นป้ายเล็กๆบอกทางไป โรงมีดค่ายพระรามหก เข้าไปจึงรู้ว่าโรงมีดดำเนินการโดยกลุ่มแม่บ้านตำรวจในค่ายฯ ที่ตีมีดให้ตำรวจและทหารอาชีพใช้งานกันจริงๆ ในภาคสนาม มีดที่ทหารตำรวจใช้งานภาคสนามนั้นถ้ามีดไม่ดีจริง ไม่แข็งแรงจริง เขาคงไม่เอาติดตัวเข้าป่าแน่ๆ โดยเฉพาะพวกตำรวจตระเวณชายแดนที่ต้องเดินกลางดินกินกลางทราย  มีดต้องลุยงานหนักสารพัด จึงต้องใช้มีดที่แข็งแรงเป็นพิเศษ

มีดรุ่นไทเกอร์ จากค่ายพระรามหก อายุเกือบ 17 ปีแล้ว

เจอของชอบเข้า เรื่องไม่ซื้อเป็นไม่มี ตอนนั้นซื้อมีดได้มา 1 เล่ม เป็นรุ่นไทเกอร์ เป็นมีดเล่มเดียวในตู้ที่มีขายให้ได้  นอกนั้นเขาจองไว้หมดแล้ว จำได้อย่างแม่นยำมาจนปัจจุบันนี้ว่าซื้อมาราคา 650 บาท แต่ราคาปัจจุบันปรับเปลี่ยนไปหมดแล้วแหละครับ มีดรุ่นไทเกอร์สำหรับผมถือว่าเป็นมีดพกขนาดเล็กความจริงอยากได้มีดที่ใหญ่กว่านั้น แต่ไม่มีขาย ถ้าจะเอาต้องสั่งและต้องรอซึ่งอีกนาน เพราะมีดทุกเล่มเป็นงานแฮนด์เมดล้วนๆ ที่มีความพิถีพิถันในการทำมาก แต่ละเดือนทำมีดออกมาได้ไม่กี่เล่ม ซึ่งถึงวันนี้ใครจะจองมีดของค่ายพระรามหก ต้องจองกันข้ามปีกันเลยทีเดียว อย่างล่าสุดผมสั่งมีดรุ่น DOE และขวานอย่างละ 1 เล่ม ผมสั่งจองตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ปี 2556 เพิ่งได้รับมีดมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง(มกราคม 2557) เกือบปีทีเดียว แต่คนที่จองหลังผมเห็นว่าต้องจองกันข้ามปีแล้ว เพราะทราบว่าเขาต้องให้คนของทางราชการก่อน และทำได้ช้าเพราะเป็นงานทำมือที่พิถีพิถันมาก เรียกว่าคุณภาพเกินราคาโขทีเดียว แต่รับประกันได้ว่า คุ้มค่ากับเงินที่เสียและเวลาที่รอแน่ๆ

ขวาน ค่ายพระรามหก เหมาะมือมากๆ

ถามว่าทำไมถึงต้องสั่งมีดมาอีกทั้งๆ ที่มีอยู่แล้ว ก็อยากจะเล่าประสบการณ์กันหน่อยว่าประทับใจมีดของค่ายพระรามหกมากๆ ตั้งแต่ผมได้มีดไทเกอร์ (TIGER) มาเป็นสมบัติส่วนตัวนั้น มีดของผมรับบทหนักและโหดตลอด 17 ปีเลยแหละครับ ไม่ได้เก็บไว้โชว์ลูบๆ คลำๆ เหมือนหลายๆ คนหรอก  ทั้งฟันไม้(เล็ก) ขุดหน่อไม้ โดยเฉพาะใช้แทนเสียมขุดหน่อไม้นี่เป็นประจำ เพราะไม่ได้เอาเสียมเข้าสวนแต่มีมีดติดตัวใช้งานสารพัดประโยชน์  เคยทั้งขุดหน่อไผ่เพื่อเอาไปปลูกซึ่งโคตรแข็งเลยแหละครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นการใช้มีดผิดประเภทแต่ปรากฏว่ามีดก็ยังคงสภาพเป็นมีดที่ดีมาจนถึงทุกวันนี้ ขณะที่มีดฝรั่งแพงๆ ถ้าเอามาขุดหน่อไม้แบบนั้นคงต้องโยนทิ้งไปแล้ว แถมไทเกอร์เล่มนี้ยังออกงานทะเลหั่นเหยื่อตกปลาบ่อยๆ ถ้าเหล็กทำมีดไม่ดีจริงป่านนี้สนิมคงเขรอะแล้วละครับ เพราะน้ำเค็มมันไม่ยอมผ่อนปรนให้เหล็กหรอกครับ ความเค็มของน้ำทะเลทำให้มีดสวยๆ กลายเป็นมีดสนิมเขรอะมาเยอะแล้ว  ปัจจุบันมีดไทเกอร์ของผมก็ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ สวยงาม เว้นแต่เต็มไปด้วยร่องรอยที่ถลอกปอกเปิก ก็บอกแล้วผมไม่ได้ซื้อมีดมาเก็บหรือมีไว้โชว์นี่ครับ มีดดีสำหรับผมต้องใช้งาน และต้องใช้ให้หนักด้วยเต็มหน้าที่ของมันออกจะเกินหน้าที่ด้วยซ้ำ ไม่งั้นจะมีและแสวงหาของดีไปทำไม ถ้าต้องเก็บไว้ในตู้โชว์ จริงไหมครับ เพียงแต่เมื่อใช้งานแล้ว ก็ต้องทำความสะอาดดูแลกันให้ดีหน่อย เท่านั้นเอง

มีดรุ่น DOE เพิ่งสั่งมาใหม่

ข้อดีของมีดค่ายพระรามหก โดยส่วนตัวที่พบกับตัวเองคือเรื่องความอึด ความทนของมีด(เหล็กที่ใช้ทำมีด) แต่เดิมมีดของค่ายพระรามหกทำจากเหล็กเยอรมันแต่ปัจจุบันทราบว่าใช้เหล็กญี่ปุ่นบ้างแล้ว แต่คุณภาพก็ไม่ได้ลดลง คมมีดก็ไม่บิ่นง่ายๆ ส่วนความคมนั้นอาจจะสู้มีดโชว์ไม่ได้ ก็เราไม่ได้มีมีดไว้กรีดกระดาษ จะเอาคมมากไปทำไม ถ้าความคมกริบเหล่านั้นต้องทำให้มีดเสียความคมไปง่ายๆ เมื่อเจอกับงานจริงๆ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย   ดังนั้นมีดของค่ายพระรามหกที่ไม่ได้คมกริบเหมือนมีดโกน แต่คมที่หนาของมีดค่ายนี้ก็ยังสามารถใช้งานจริงได้สบายๆ เหลือแหล่แล้ว แถมคมที่หนาก็มีความแข็งแรงบึกบึนคมไม่เสียหาย หรือคมมีดล้มง่ายๆเหมือนมีดแพงๆ หลายยี่ห้อ  ถึงแม้ว่าจะเอามีดไปฟันไม้ คมของมีดก็ยังไม่ค่อยกระเทือน

ชื่อค่ายพระรามหกตีลงไปในมีด สัญญลักษณ์ของมีดค่ายฯนี้

มีดสนามของค่ายพระรามหกมีหลายรุ่น ตั้งแต่รุ่นจิ๋ว เล็ก กลาง ใหญ่ และเบิ้ม รวมแล้วประมาณ 20 กว่ารุ่น ลองหาดูในอินเตอร์เน็ตเอาก็ได้  เสียดายที่ส่วนใหญ่จะเป็นข้อมูลเก่าๆ ไม่ได้อัพเดทมานานมากแล้ว เพราะโรงมีดแห่งนี้ไม่ได้ทำเว็บไซต์ ไม่ได้โฆษณา มีแต่คนเอามาเขียนให้ด้วยความชื่นชม ก็ขนาดไม่ได้โฆษณายังต้องจองกันข้ามปี ถ้าโฆษณาคงต้องรอกันเหนียงยานแน่ๆ เลย เอกลักษณ์ของมีดค่ายพระรามหกคือทุกเล่มจะตีอักษร PHRARAMHOK CAMP ลงไปบนใบมีด อีกด้านของใบมีดจะตีชื่อรุ่นของมีด ลำดับที่ตีมีดเล่มนั้น สมัยก่อนเลขที่ลำดับนี้เขาจะตีตามลำดับ ก็จะรู้ได้ทันทีว่ามีดของเราเขาตีขึ้นมาเป็นเล่มที่เท่าไรของรุ่น เช่นมีด TIGER ของผม เป็นมีดที่ตีเป็นเล่มลำดับที่ 774 ของรุ่นนี้ แต่ปัจจุบันเราสามารถให้เขาตีเลขตามชอบได้ครับ แถมยังสามารถสลักชื่อหรือสัญญลักษณ์แสดงว่าเป็นมีดของเราด้วย อย่างมีดและขวานที่เพิ่งสั่งมาใหม่ผมให้สลักว่า RANGER ซึ่งเป็นชื่อหลักสูตรหน่วยรบพิเศษของกองทัพบก จะเอาคำว่าซีล ปัจจุบันผมก็ยังว่ายน้ำไม่เป็น ก็อายเขา 555  แต่พอใครถามว่า  RANGER บนมีดหมายถึงอะไร ผมก็จะตอบด้วยความเหนียมว่า อ๋อหมายถึงรถ RANGER ที่ผมขับไง ก็ผมขับ FORD RANGER คันนี้เป็นคันที่ 2 แล้ว มันทั้ง ถึก บึก และทน 555

ได้มีดและขวานใหม่มาต้องรีบถ่ายรูปเก็บไว้ก่อน เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก เพราะในเวลาอีกไม่นานความมันเงาแววของมีดเล่มใหม่จะต้องเสียหายจากการที่ผมใช้งานลุยๆ แน่นอน ก็ผมไม่ได้ซื้อมาเพื่อลูบๆ คลำๆ นี่ครับ เสียตังค์มาแล้วมันก็ต้องออกไปกรำศึกกันให้ช่ำมือ ที่ถูกใจมากๆ คือขวานพอได้จับแล้วมันกระชับมือมากๆ และดูท่าทางแล้วแข็งแรงมาก สู้งานหนักๆ ได้สบายๆ ยิ่งจับยิ่งชอบ มันถนัดมือแท้ๆ ทั้งที่อันกระจ้อยร่อยอย่างนี้แหละ เฉาะมะพร้าวสบายๆ แล้วหัวกระโหลกคนมันจะเหลือรึ อ๊ะๆ เริ่มสนใจมีดค่ายพระรามหกแล้วละซิ  ถ้าสนใจมีดของค่ายพระรามหก โทรไปสอบถามได้ที่ ด.ต.ภาณุพงศ์ สายอร่าม โทร. 081-901-6394 แต่บอกก่อน ของดีต้องรอนาน ถึงนานมาก ตอนแรกผมยังนึกว่าเขาลืมคิวของผมไปซะแล้วด้วยซ้ำ

คำแนะนำจาก โรงมีดกลุ่มแม่บ้านค่ายพระรามหก (ลอกมาทั้งดุ้นเลยครับ) มีดค่ายพระรามหกเป็นมีดสนามที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมีดเกรดสูงและเป็นแห่งแรกของประเทศไทยที่สร้างมีดมาอย่างยาวนาน รายละเอียดของโรงมีดแห่งนี้ มีดังนี้
1. โรงมีดค่ายพระรามหก  เป็นโรงงานแห่งแรกที่เลือกใช้เฉพาะเหล็กกล้า  เกรดพิเศษ High Grade Steel ( AISI .D2 & D6 ) ซึ่งมีราคาแพงกว่าเหล็กกล้าทั่วไปหลายเท่าและมีคุณสมบัติเหนือกว่า
2. มีดมีความแข็งสูง และมีความเหนียวในตัว ไม่เป็นสนิมง่าย เช่น เหล็กกล้าอื่นๆ
3. คมจัด  คมอยู่ได้นานกว่าเหล็กกล้าทั่วไป
4. ออกแบบเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ โดยมิได้เลียนแบบจากมีดแหล่งอื่นๆ
5. มีแบบต่างๆ กว่า 20 แบบ เพื่อความเหมาะสมในการใช้งานต่างๆ
6. ตรวจสอบคุณภาพทุกเล่ม ก่อนจำหน่าย
7. เนื่องจากเป็นมีดที่ผลิตด้วยมือ การลับให้คมด้วยมือของผู้มีโอกาสเป็นเจ้าของจะไม่ทำให้มีดผิดรูปมากเช่น มีดที่ผลิตด้วยเครื่องจักรจากต่างประเทศ
8. มีความสวยงามเป็นเลิศ เหมาะแก่การสะสมของผู้มีรสนิยมในเรื่องมีดเดินป่า
9. สามารถใช้งานได้อย่างแท้จริง และทนต่องานหนัก  มีความแข็ง 55 rc
10. การดำเนินงานเป็นสวัสดิการ ไม่ใช่ธุรกิจ ความมีชื่อเสียง ทำให้มีดค่ายพระรามหกมีคุณภาพสูงกว่ามีดทั่วไป แต่มีราคาถูกกว่ามีดระดับเดียวกันหลายเท่า
11. หากพบปัญหาการชำรุดของมีด จากความบกพร่องของผู้ใช้ประการใดก็ตาม สามารถส่งไปซ่อมได้

การบำรุงรักษามีดค่ายพระรามหก
ส่วนใบมีด สร้างด้วยโลหะเกรดสูงมีความแข็งมาก เป็นสนิมได้ยาก และจะไม่เป็นสนิมเลยจากการดูแลเพียงเล็กน้อย คือ
A   หลังจากการใช้งานควร ล้าง, เช็ด, ชะโลมน้ำมัน
B   สามารถใช้น้ำมันพืช สัตว์ ไขมัน น้ำมันใส่ผม ชโลมแทนได้
C   อย่าเก็บมีดที่เปื้อนสิ่งสกปรกเข้าซอง เพราะซองจะดูดสิ่งสกปรกไว้
D   การไม่ใช้มีดเป็นเวลานาน ควรชักออกจากซองเพราะซองดูดความชื้น
E   การลับคม ควรแช่หินไว้ในน้ำก่อนลับ 5 นาทีและโรยแชมพูสระผมลงบนหินขณะลับ มีดจะคมดี

ส่วนของด้ามมีด
A ทองเหลืองหมองคล้ำได้ง่าย การใช้แล็คเกอร์หรือยาทาเล็บเคลือบ จะทำให้หมองช้า
B การร่อนหลุดของแล็คเกอร์ ควรขัดแล็คเกอร์เก่าออกโดยการล้างด้วยทินเนอร์ หรือยาล้างเล็บหรือขัดด้วยยางลบชนิดลบหมึกและขัดด้วยยาขัดทองเหลือง
C ด้ามไม้ขัดด้วย WAX จะเงางามและคงทน
มีดมีปัญหา ส่งซ่อม แก้ไขได้ตลอดเวลา

ปล. คนที่ถือมีด หรือถืออาวุธ ไม่ได้น่ากลัว และไม่ได้เลวร้ายเสมอไป ตรงกันข้ามคนใส่เสื้อสูท ผูกไทด์ แต่งตัวดี ความเป็นอยู่หรูหรา อาจจะน่ากลัวและเลวร้ายกว่าคนที่ถือมีดก็ได้ ดังนั้นเวลามองคน จงหัดมองที่หัวใจ มองที่ตัวตนของความเป็นคนของคนๆ นั้น  อย่ามองเพียงเปลือกนอกที่หุ้มอยู่ คนถือมีดไม่ได้เลวร้ายทุกคน คนถือมีดไม่จำเป็นต้องเป็นโจร แม้ว่าจะมองและทำใจยากแต่จงเริ่มต้นดูคนที่ความเป็นคนซิ  และลองย้อนกลับไปอดีตของคุณเองว่า สายตาอคติและความหลงเชื่อโดยเฉพาะคนที่หน้าตาท่าทางดูดี ทำให้เราถูกหลอกถูกทำร้ายมาเท่าไรแล้วละ  ส่วนคนถือมีดแทบไม่เคยมีโอกาสทำร้ายเราเลย เพราะพอเห็นปุ๊บเราก็หลบแล้ว หุหุหุ  และเตือนสาวๆไว้เลย คุณรู้ได้อย่างไรว่าเพื่อนที่คุณคิดว่าเป็นคนดีมาก รู้ได้อย่างไรว่าเขาจะไม่วางแผนเคลมคุณถ้าโอกาสอำนวย แล้วคุณป้องกันตัวเป็นกันบ้างไหม หรือว่าปล่อยให้แล้วแต่โชคชะตา รู้ไหมถึงเวลาร้ายๆ มีดคัตเตอร์อันเล็กๆ ยังช่วยให้ผู้หญิงหลุดพ้นจากการที่ต้องเป็นเหยื่อกันมาหลายรายแล้ว น่าสังเวช สังคมและกฎหมายบ้านเราเป็นห่วงความปลอดภัยและความรู้สึกของโจรมากกว่าคุ้มครองเป็นห่วงเจ้าทุกข์ คงต้องรอให้ลูกของ... โดนปล้น จี้ ข่มขืน ติดยา ถูกฆ่า  ความเป็นคนของเจ้าทุกข์จึงจะได้รับการเหลียวแลมากกว่าทุกวันนี้ สาธุ ขอให้วันนั้นมาถึงเร็วๆ ทีเถิด ถ้าอย่างนั้นผมขอเชียร์และเอาใจช่วยให้บรรดาท่านเหล่านั้นรีบเจอชะตากรรมแบบนั้นเร็วๆด้วยเถอะ กฎหมายและสังคม(ที่พวกชอบชี้นำชอบอ้าง)จะได้เห็นใจผู้ถูกกระทำ ถูกรังแก มากกว่าเป็นห่วงความรู้สึกและคุ้มครองโจรและคนร้ายเสียที

ง่ายๆ เช่น ผู้หญิงสาวสวยอยู่บ้านคนเดียว ยามวิกาลมีคนบุกรุกเข้ามา ถามแล้วไม่ตอบ เงียบ ก็เลยใช้ปืนมีอนุญาตยิงคนที่เข้ามาตาย กับมีเด็กวัยรุ่นอายุไม่บรรลุนิติภาวะ บุกเข้าไปหมายลักทรัพย์เห็นหญิงสาวสวยอยู่บ้านคนเดียวก็เลยข่มขืนแล้วฆ่าก่อนที่จะลักทรัพย์ด้วย เมื่อทั้งสองกรณีต้องเข้ามาสู่กระบวนการทางกฏหมาย คุณว่าใครจะประสบความยุ่งยากกว่ากัน กฏหมายคุ้มครองใครกว่ากัน และที่สำคัญใครจะได้รับโทษหนักกว่ากัน และจากตัวอย่างจริงๆ ถ้าเด็กคนนั้นถูกจับจะถูกป้องกันอย่างดีไม่ให้ใครรู้จัก การสอบสวนแทบจะต้องมีคนคุ้มครองดูแลเป็นพิเศษไม่ให้เด็กกระทบกระเทือนจิตใจ แถมถ้าเด็กถูกลงโทษก็อาจจะแค่เพียงส่งตัวเข้าบ้านเมตตา แล้วระบบอย่างนี้มั่นใจและเห็นแล้วหรือว่าเด็กคนนั้นจะกลับมาเป็นคนดีใสังคมได้จริงๆ เพราะเราไม่เคยรู้เลยว่าคนที่ทำผิดทำชั่วสุดท้ายมันถูกลงโทษอย่างไร แต่ที่รู้คืออีกนาน นานมาก นานจนลืมไปแล้วว่าเขาคนนั้นเคยทำผิดอะไรไว้ ซึ่งคนเราส่วนใหญ่ก็ความจำสั้น ให้ความสำคัญตื่นเต้นกันตอนเป็นเหตุคึกโครม หลังจากนั้นก็ลืมและไม่ได้รับรู้ข่าวคราวอีกเลย อย่างนายติ๊งโหน่งที่ฆ่าเด็กต่อเนื่องตอนนี้ถึงไหนแล้วใครรู้บ้าง เมื่อไรจะถูกลงโทษ ลงโทษอย่างไร เขาเคยถูกจับแล้วข้อหาคล้ายๆ กันนี้ และถูกปล่อยออกมา  คิดว่าเขาถูกจับครั้งนี้เมื่อเขาถูกปล่อยตัวอีกครั้งมั่นใจไหมว่าเขาจะไม่ทำเหมือนเดิมอีก ถ้าเขาถูกปล่อยมา ฝากๆ ให้ใครก็ตามที่รู้จักท่านผู้ชอบให้อภัย ให้พาไปทำงานที่บ้านของท่านผู้เมตตาคนนั้นหน่อยนะครับ

แต่ก็ไม่ได้เหมารวมว่าคนที่เคยติดคุกมันไม่ดีเลวร้ายไปเสียทุกคนนะครับ เราต้องแยกกรรมแยกสันดานของแต่ละคนออกมา ส่วนหนึ่งเขาเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำชั่วเพราะสันดานหรือจิตสำนึก แต่อาจจะเพราะถูกบีบคั้นหรือเพราะความจำเป็นสุดวิสัยจริงๆ โดนติดคุกเข้าก็เข็ดหลาบ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องให้อภัยและยอมรับเขา ทุกวันนี้ผมเองก็มีลูกน้องเคยติดคุก เคยทำคนตายเพราะความประมาทอยู่เหมือนกัน แต่พวกนี้กลัวทำผิดซ้ำอย่างเห็นได้ชัด ระมัดระวังหลีกเลี่ยงและกลัวการทำผิดซ้ำอย่างเห็นได้ชัด คือพร้อมจะหนีอย่างเดียวจากเหตุการณ์ที่ต้องเสี่ยงคุกเสี่ยงตะรางเพราะทั้งเข็ดและหลาบจำ แบบนี้ต้องให้อภัยและให้โอกาสเขาได้มีที่ยืนในสังคมครับ แต่ถ้าทำผิดเพราะสันดาน อันนั้นคิดเอาเองก็แล้วกัน ก็คุกมันเริ่มไม่พอขังแล้วนี่ครับ ถึงต้องรีบปล่อยเร็วๆ สังคมนี้จึงต้องระมัดระวังตัวกันเองให้มากขึ้น เห็นด้วยไหมครับ

 ข้อมูลโดย

ศักดิ์เพ็ชร เรืองแพ

www.9nha.com

·       กรีนเฮาส์ รับสร้างบ้าน ด้วยช่างอาชีพ ราคาไม่แพง งบไม่บาน  งานเสร็จเร็ว ใช้วัสดุมาตรฐาน 

·        กรีนพาวเวอร์  สร้างพลังงานใช้เองด้วยโซล่าเซล กังหันลมผลิตไฟฟ้า 

·        Gide Thailand  บล็อกแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวทั่วไทย 

·        Pai Cooker   แนะนำสูตรเด็ดเคล็ดลับการทำอาหารโดยเชฟใหญ่

·        คนไทยหัวใจสีเขียว  ชวนคนไทยมาพึ่งพาตนเองเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอย่างยั่งยืน

·        ก้าวหน้าดอทคอม  ข้อมูลสถานที่เที่ยว ที่พักราคาประหยัด ร้านอาหารอร่อย ราคาไม่แพง 

·        ดูข้อมูลอัพเดทในแวดวงศ์เครือข่ายกิจกรรมของเรา