 |
| ตลาดท้ายเหมือง ตลาดเล็กๆ บรรยากาศสบายๆ ค่าครองชีพไม่แพง |
เมื่อ 2-3 วันก่อน นึกอยากกินขนมจีนที่มีผักเยอะๆ ก็เลยขับรถไปอำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา ระยะทางห่างจากบ้านตั้ง 298 กิโลเมตร เพียงแค่อยากกินขนมจีนกับปลาจิ้งจั้งและหาบรรยากาศใหม่ๆ นอนพักเปลี่ยนบรรยากาศ ขนมจีนที่ภูเก็ตและพังงาขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องความอร่อย และราคาไม่แพงแต่ต้องเลือกร้านให้ถูกกาละเทศะด้วยนะครับ 555 โดยเฉพาะขนมจีนของที่ภูเก็ตมีน้ำแกงราดขนมจีนและผักเครื่องเคียงกินคู่กับขนมจีนเยอะมาก เคยทำสถิติสูงสุดเข้าร้านอาหาร 3 ร้านติดๆ กันเลย เพื่อกินมื้อเย็นของวันเดียวกัน เพราะร้านนั้นก็น่ากิน ร้านนี้ก็หอม ร้านนู่นก็น่าอร่อย สุดท้ายเดินออกมาแทบไม่ไหว สงสัยคงได้ตายเพราะปากซักวันนึงแน่ๆ หุหุหุ
 |
| ร้านโก้จิ๋ว ผู้ชายทำอาหารรสชาติเข้มข้นดีครับ |
ไปถึงท้ายเหมือง พังงาก็เกือบมืดซะแล้วทั้งๆ ที่ออกจากบ้านตั้งแต่ สี่โมงเช้าเพราะมัวเถลไถลเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ ไม่ได้เร่งร้อนอะไร ไปถึงก็ตั้งใจหาร้านขนมจีนอร่อยๆ กินซะให้หายอยาก ปรากฏว่าผิดคิวนิดหน่อย เพราะที่ในตลาดท้ายเหมืองเขาขายขนมจีนกันเฉพาะตอนเช้า ก็เลยเดินทอดน่องเที่ยวมันทั่วตลาดท้ายเหมืองตั้งแต่ต้นตัวตลาดจนถึงท้ายตลาด ซึ่งก็ยาวนับกิโลเมตรเลยทีเดียว ก็เป็นตลาดที่คึกคักพอสมควร สุดท้ายก็แวะกินอาหารที่ร้านข้าวต้มโต้รุ่ง โก้จิ๋ว ซึ่งเปิดให้บริการทุกวันตั้งแต่ 16.30 น.เป็นต้นไป ร้านหาไม่ยากหรอกครับ อยู่ตรงข้ามกับ ธกส. เป็นร้านขนาดกลางๆ อยู่ติดถนน จอดรถหน้าร้านได้เลย เจ้าของร้านเป็นผัวเมียสูงวัยแล้ว ผู้ชายเป็นพ่อครัว ทำอาหารอร่อยดี ผมสังเกตุมาหลายครั้งแล้วถ้าผู้ชายทำอาหารรสชาติจะเข้มข้นเพราะเวลาตักเครื่องปรุงใส่จะไม่ค่อยบันยะบันยัง ก็สมองส่วนคำนวณกำไรต้นทุนผู้ชายคงเก่งสู้ผู้หญิงไม่ได้ละมั๊ง เวลาตักใส่ตักใส่จึงไม่ค่อยยั้งมือ 555 แซวเล่นหรอกครับ สั่งอาหารประเภทตามสั่งราดข้าวมา 2 จานเพื่อความรวดเร็ว เพราะซักหิวแล้ว และสั่งกับข้าวอีก 1 อย่าง แถมต่อด้วยข้าวต้มอีกคนละ 1 ถ้วย เช็กบิลแล้วก็เพียง 200 บาทเท่านั้นเอง แต่ละจานก็มีปริมาณเยอะเรียกว่าเฉพาะอาหารราดข้าว 2 จานก็เกินอิ่มแล้ว แต่ติดนิสัยเสียที่ชอบสั่งเผื่อ เพราะอยากกินหลายๆ อย่าง จนเดินกลับแบบจุกแทบทุกที555 อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะครับ แต่ผมไม่ค่อยวอรี่กับการกินเยอะๆ เท่าไรหรอกครับ เพราะผมชอบออกกำลังกาย ส่วนใหญ่ถ้ากินมากก็จะทำให้ร่างกายเสียเหงื่อให้มากขึ้นไปอีก ก็กลัวป่วยด้วยโรคคนรวยเหมือนกันแหละครับ ทั้ง เบาหวาน ไขมัน ความดัน หัวใจ อัมพฤกษ์ อัมพาฒ แต่ละโรคน่าสนใจและน่าเป็นซะที่ไหน ดังนั้นกินมากก็ต้องออกกำลังกายให้มากขึ้นไปอีก ผลการตรวจเลือดของผมจึงไม่เคยเจออะไรที่ผิดปกติซักที ทั้งๆที่ผมกินจุ กินหนัก และกินไม่ค่อยเลือก โดยเฉพาะหนักไปทางกุ้งหอยปูปลาและหมึกซะด้วย นี่ถ้ากินแล้วนั่งกินแล้วนอน แบบวิถีชีวิตคนเมืองทั่วๆ ไป ป่านนี้คงได้ซักโรคสองโรคไปแล้วละมั้ง จริงไหมครับ อิอิ
 |
| ห้องพักอาทร อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา |
ครั้นมัวโอ้เอ้จนมืดค่ำ ขนมจีนที่ตั้งใจจะมากินก็ยังไม่ได้กิน แต่ตอนนี้ท้องก็อิ่มจนไม่อยากจะขยับ เมื่ออิ่มก็ต้องหาที่นอนพักผ่อนเอาแรงเพื่อหาขนมจีนกินใหม่ในวันพรุ่งนี้ ถามโก้จิ๋ว (โก้ เป็นคำเรียกผู้สูงวัยกว่าที่เป็นเพศชาย มาจากคำว่า โก ของคนจีนนั่นแหละครับ เพราะที่นี่ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะมีเชื้อสายจีนกันเยอะ) ก็ได้รับคำแนะนำว่าให้ไปพักที่ ห้องพักอาทร เป็นบ้านพักราคาไม่แพง บรรยากาศข้างในก็กว้างขวางสบายๆ ไปถึงที่พักของห้องพักอาทรซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับสำนักงานสาธารณสุขอำเภอท้ายเหมืองพอดี อยู่ใกล้ถนนสายหลักหรือถนนใหญ่เดินทางไปได้ง่ายมาก ราคาที่พักก็เพียงคืนละ 350-400 บาท มีห้องพักหลายห้อง ภายในกว้างขวางสบายจริงๆ อย่างที่โก้จิ๋วแนะนำมา มีสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานครบครันทั้งแอร์ ทีวีระบบดาวเทียม และตู้เย็น บางห้องก็มีเครื่องทำน้ำอุ่นด้วย แถมด้วยสัญญาณไวไฟสำหรับการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตแบบฟรี ก็เป็นที่พักที่ค่อนข้างสะดวกสบาย ภายในสะอาดกว้างขวาง น่าพักดีมากเลยทีเดียว แถมราคาก็ไม่แพงด้วย ถ้าใครไปเที่ยวท้ายเหมือง พังงา แล้วต้องการที่พักสบายๆ ราคาไม่แพง ห้องพักอาทรผมก็ว่าเป็นห้องพักที่ตอบสนองความต้องการได้ดีเลยทีเดียว
 |
| ร้านไก่ทอดหน้า สนง.สสธารณสุขอำเภอท้ายเหมือง |
ตื่นเช้าขึ้นมา ก็ตั้งใจเดินกลับเข้าไปในตลาด เพราะระยะทางก็ไม่ได้ไกลมาก แค่กิโลเมตรเศษๆ ประมาณนั้น เดินเดี๋ยวเดียวก็ถึงไม่ทันเหนื่อยด้วยซ้ำ ถือโอกาสเดินดูตลาดตอนเช้าของท้ายเหมืองไปด้วยในตัว พอเดินออกมาจากหน้าห้องพักถึงถนนใหญ่ก็ได้กลิ่นชนิดที่เดินต่อไปไม่เป็นเลยทีเดียว นั่นคือกลิ่นไก่ทอดจากร้านข้าวเหนียวไก่ทอดริมทางเท้า ซึ่งกำลังทอดไก่กลิ่นหอมเย้ายวนใจมากๆ ได้กลิ่นแล้วน้ำลายไหลโดยไม่รู้ตัวเลย จะว่าหิวก็ยังไม่ใช่ แต่ไม่ค่อยได้กลิ่นไก่ทอดที่มันหอมชวนทานแบบนี้บ่อยนัก เป็นร้านขายไก่ทอดแบบรถเข็นจอดทอดไก่ขายอยู่ด้านหน้าของสำนักงานสาธารณสุขอำเภอท้ายเหมืองพอดี ตั้งใจจะไปซื้อทันทีเหมือนกัน แต่ดูลูกค้าที่เข้าแถวรอคิวแล้ว ไม่ไหว ไปหาขนมจีนกินก่อนพร้อมอาฆาตไว้ในใจว่า ประเดี๋ยวเถอะกลับมาต้องมาซื้อกินให้ได้แน่ๆ สังเกตุแม่ค้าที่ทอดไก่ให้ดีๆ ซิครับ จากประสบการณ์แบบนี้ การันตีความอร่อยได้โดยไม่ต้องมีเซลล์มาชิมแล้วให้ป้ายโฆษณาแปะไว้เลยทีเดียว
เดินเรื่อยเปื่อยเข้าไปในตลาดท้ายเหมืองอีกครั้ง ก็ผ่านร้านไก่ทอดอีกหลายร้าน แต่ไม่มีร้านไหนที่กลิ่นหอมชวนกินได้เหมือนร้านแรกพบประสบกลิ่นที่หน้าโรงแรมที่พักเลย ถามชาวบ้านที่เดินอยู่ในตลาดเลยได้ความมาว่าที่ในตลาดท้ายเหมืองมีร้านขนมจีนอร่อยอยู่ 3 ร้าน ร้านที่อร่อยที่สุดเขาแนะนำให้ไปกินนั้น ให้บังเอิญว่าเป็นร้านที่อยู่ไกลสุด ก็อยู่ท้ายตัวตลาดที่หน้า ธกส. ใกล้ๆ ร้านโก้จิ๋วนั่นแหละครับ เลยได้เดินกิโลเมตรเศษๆ สมความตั้งใจ เป็นร้านขนมจีนที่ผู้ขายเป็นหญิงสูงอายุน่าจะร่วมๆ 80 ปีแล้ว แต่ยังคงความแข็งแรงกระฉับกระเฉงทีเดียว และสมความตั้งใจได้กินขนมจีนที่มีผักเป็นเครื่องเคียงเยอะแยะมากมายก่ายกองนับคร่าวๆ แล้วมีผักทั้งผักสดและผักดอง 17 จานที่แยกไม่เหมือนกัน แต่ถ้านับเป็นชนิดของผักและเครื่องเคียงแล้วนับได้มากกว่า 25 อย่างเลยทีเดียว เพราะบางอย่างมันปนๆ กันจนไม่รู้ว่าจะนับรวมหรือนับแยกดี และไคลแม็กซ์ของขนมจีนที่นี่คือปลาจิ้งจั้งกรอบแต่ไม่ได้สุกแบบผ่านไฟ คือเขาเอาไปตากแดดจนกรอบ กรอบจริงๆ ครับ พร้อมทั้งได้สูตรการทำปลาจิ้งจั้งที่ไม่เค็มแล้วก็กรอบอร่อยมาจากจิ๊ เจ้าของร้านด้วย โดยผมได้แยกเขียนเรื่องนี้พร้อมทั้งเคล็ดวิชาทำปลาจิ้งจั้งให้กรอบและไม่เค็มสำหรับกินคู่กับขนมจีนมาแนะนำด้วยต่างหากในบทความเรื่อง
พาไปกินขนมจีนที่พังงา ผักเยอะอร่อยมาก กับวิชาทำปลาจิ้งจั้งกินกับขนมจีน ถ้าสนใจก็คลิ็กไปอ่านดู กินขนมจีนด้วยความอร่อยและถูกใจจนต้องจัดไปซะ 2 จาน อิ่มจนลุกไม่ค่อยไหวเพราะเวลากินขนมจีนเราเน้นกินผักด้วย เลยบรรเลงจุกเข้าไปในกระเพาะแบบคูณ2ถึงคูณ3 เลยทีเดียว เฮ้อ กินจนเหนื่อยเลย อิ่มแล้วก็ค่อยๆ เดินกลับมาอย่างช้าๆ เพราะเดินเร็วไม่ไหว มันจุกครับ 555 มันน่าอายไหมเนี่ย เดินมาได้ซักพักก็เริ่มดีขึ้น เพราะอาหารในกระเพาะมันคงจะขยับขยายเข้าที่เข้าทาง เดินชมตลาดมาเรื่อยๆ แป็บเดียวก็มาถึงที่พัก ก็ไม่พลาดแวะไปซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดร้านที่หมายหัวไว้มาสวาปามต่อกันอีกคนละชิ้นสองชิ้น สงสัยเพราะเดินมาแล้วหน่อยนึง ขนมจีนที่ใส่ลงไปเมื่อตะกี้คงจะย่อยไปมากแล้ว ใส่ไก่ทอดข้าวเหนียวลงไปเขย่าต่อจึงไม่ค่อยรู้สึกอึดอัดแต่อย่างใด สงสัยว่าถ้ากินตอนท้องว่างข้าวเหนียวไก่ทอดร้านนี้คงต้องอร่อยกว่านี้ แต่นี่ขนาดกินตอนอิ่มๆ ยังรับรู้ได้เลยว่าไก่ทอดของเขาอร่อยมาก โดยเฉพาะหอมเจียวบอกได้เลยว่า สุดยอด เสียดายที่ลูกค้าเขาเยอะ หอมเจียวที่ทอดจึงซับมันไม่ค่อยทัน และเขาให้หอมเจียวมาน้อยไปหน่อย แต่ขี้เกียจเดินออกไปซื้อใหม่ ก็เริ่มเตรียมของไปเที่ยวที่เขาหลักต่อดีกว่า เผื่อเจอของอร่อยๆ ข้างหน้าขายอีก กระเพาะอาหารจะได้มีช่องว่างให้พอใส่ๆ ลงไปได้ 555 แล้วค่อยมาโม้ให้ฟังกันต่อถ้าไม่เบื่อที่จะอ่านกันนะคร๊าบ
ข้อมูลโดย
ศักดิ์เพ็ชร เรืองแพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น