วันอาทิตย์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เพราะเราคิดและลอกวิธีที่เขาเขียนให้ทำตาม จึงเกิดปัญหาไม่จบไม่สิ้น

เห็นข่าวประท้วงโน่นประท้วงนี้ แล้วไม่ค่อยสบายใจ โดยเฉพาะสินค้าเกษตรที่ราคาตกต่ำ เคยอ่านหนังสือหลายๆ เล่ม เกี่ยวกับความคิดและการกระทำของคนหมู่มาก ที่ถูกปูทางให้ทำเพื่อประโยชน์ของคนกลุ่มน้อย หรือที่เรียกว่าเป็นเหยื่อนั่นแหละครับ ส่วนหนึ่งปัญหาที่เกิดขึ้นไม่มีใครต้องการให้เกิดแน่ๆ แต่เป็นธรรมดาครับ คนที่ฉลาดกว่าย่อมมีช่องทางที่จะเอากำไรจากคนที่คิดว่าตนเองฉลาดแล้วอยู่เสมอ ง่ายๆครับ ผมเองก็เป็นคนภาคใต้ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ผู้คนส่วนมากปลูกยางพาราและปาล์มน้ำมัน ผมเคยคิดเล่นๆ มานานแล้ว ว่าซักวันนึงปัญหาใหญ่ต้องเกิดขึ้นแน่ๆ เพราะอะไรหรือครับ ก็ถามหน่อยใครกินยางพาราหรือปาล์มน้ำมันได้บ้าง ทั้ง 100% ที่ชาวสวนผลิตผลผลิตได้ต้องส่งโรงงานทั้งหมด ในเมื่อโรงงานรับซื้อยางพาราและผลปาล์มน้ำมันมีเพียงไม่กี่คนหรือพูดง่ายๆ มีไม่กี่กลุ่มไม่กี่ตระกูล อนาคตเรื่องการผูกขาดเกิดขึ้นแน่ๆ ก็ถ้าเขาไม่ซื้อ คุณจะขายใครละ เพราะผลผลิตที่มีมากมายมหาศาลเอาไปทำอะไรไม่ได้เลย นอกจาก... ส่งไปที่โรงงาน ของ... ไม่กี่คน ดังนั้นถ้าใครที่ฉลาดกว่ามากๆ เมื่อตลาดผูกขาดซะขนาดนี้ ช่องทางทำเงินมหาศาลจะคิดไม่ได้บ้างเชียวหรือ แต่ถ้าผมเขียนความคิดผมก่อนหน้านี้ มีหวังถูกด่าหรือถูกสวดอวยพรแน่นอน แม้ว่าเขียนตอนนี้ก็ยังเสียวๆ อยู่

เพราะเราละเลยวิถีชีวิตการพึ่งพาตนเอง ที่พ่อหลวงพยายามชี้แนะให้เรากลับมาหวนคิดแทบตลอดเวลา ว่าทำอะไรให้พึ่งพาตนเองได้ ง่ายๆ เช่นการทำไร่นาสวนผสม ทำกินเองให้พอก่อน ปลูกพืชเลี้ยงสัตว์หลายๆ ชนิดผสมๆ กันไป เหลือกินแล้วค่อยขาย ทำให้แทบไม่มีรายจ่ายตลอดทั้งปี ถึงแม้ว่ารายรับไม่มาก แต่รายจ่ายไม่มี เพราะฉะนั้นชีวิตก็มีความมั่นคงมากกว่า รายรับที่มาครั้งละมากๆ แต่นานๆ จึงจะมา และระหว่างที่มันจะมาก็ต้องจ่ายออกตลอด พอรายรับมา บางทีต้องเคลียร์ของเก่าที่ไปเอามาจ่ายล่วงหน้า ก็หมดแล้ว ก็หมุนเวียนเป็นวัฏจักรที่ไม่เห็นถึงความมั่นคงได้เลย แต่รัฐกลับริเริ่มให้เราปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์เชิงเดี่ยว ผลิตอย่างใดอย่างหนึ่งให้มากๆ แล้วขายส่งให้โรงงานของ...  ส่วนการปลูกพืชเลี้ยงสัตว์เพื่อดำรงชีพ คุณควรจะเลิกแล้วไปซื้อเอา ไม่เชื่อคุณไปดูแผนพัฒนาประเทศตลอดๆ มาซิ

ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราจะผลิตสินค้าเพื่อตัวเราเอง เลิกคิดผลิตส่งโรงงานของ... เพราะเมื่อถึงจุดๆ หนึ่งที่ไม่ได้รอคอย ใครจะมาการันตีรายรับให้คุณ ถ้าคุณไม่คิดพึ่งตัวคุณเอง เคยเห็นใครไหมครับคนที่คิดเพื่อประโยชน์ของชาวบ้านแบบคุณอย่างแท้จริงโดยไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง แม้แต่นักการเมืองนักเลือกตั้ง ก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าต้องมีวาระซ่อนเร้นไม่มากก็น้อย ยกเว้นไว้ก็แต่ล้นเกล้าของเรา ซึ่งพระองค์ท่านก็ไม่เคยสอนให้เราทำอะไรสุดโต่งปลูกพืชโรงงาน เลี้ยงสัตว์โรงงานแต่เพียงอย่างเดียว ต้องยึดหลัก หลากหลาย พอเพียง แล้วคุณจะมีชีวิตอย่างเพียงพอที่ดีขึ้น มั่นคงขึ้นและร่ำรวยขึ้น ทั้งความสุขในชีวิตและเงินในกระเป๋า ไม่เชื่อก็ลองคิดดูซิครับ แต่ให้คิดด้วยความจริง คิดด้วยสติและปัญญาของเราเอง ถ้าบังเอิญปัญญามีน้อยก็เอาสติคิดให้มากๆ แทนก็ได้

ผมเองไม่ได้ต่อต้านไม่ให้ปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์ส่งโรงงานแต่อย่างใด ถ้ามันยังสร้างรายได้ที่ดี ผมก็เห็นดีด้วย แต่แค่ไม่เห็นด้วยถ้ารายรับของเราทั้ง 100% ต้องขึ้นอยู่กับโรงงาน เพราะผมไม่ชอบเป็นลูกไก่ ผมไม่ยอมให้ใครบีบผมง่ายๆ แน่ๆ ดังนั้นจะดีกว่าไหม ถ้าเราสามารถมีรายได้บางส่วน จะมากหรือจะน้อยก็ตาม โดยที่ไม่ต้องพึ่งพา โรงงานของ...เพียงอย่างเดียว   เพราะถ้าเขาจะบีบ เราก็ไม่ตาย แต่ถ้ากลับกัน เราพึ่งรายรับจากโรงงานเพียงแค่หน่อยเดียว แทนที่เขาจะบีบเรา น่าจะเปลี่ยนเป็นเขาต้องง้อเราซะละมั๊ง ดีไม่ดี เขานั่นแหละจะบีบรัฐบาล ซึ่งเดาว่าน่าจะบีบได้ดีกว่าที่เราๆ ชาวบ้านรวมกันหลักหมื่นหลักแสนคนไปบีบรัฐบาลซะด้วยซ้ำ เพราะอะไรนะหรือก็เขาลงทุนไปไม่ใช่น้อยๆ  ถ้าไม่มีวัตถุดิบเข้าโรงงาน ก็น่าจะขาดทุนผลกำไรนะซิ ส่วนอีกเรื่องก็คือ ถ้าเราทุกคนมุ่งผลิตสินค้าป้อนโรงงาน ถึงแม้ว่าโรงงานนั้นจะมีธรรมาภิบาลมากมายเพียงไร เมื่อสินค้าล้นตลาด ยังงัยราคาก็ต้องล่วงตามหลักเศรษฐศาสตร์พื้นๆ ตั้งแต่เรียนตอนประถมนั่นแหละครับ ดังนั้นเรียกว่าโดนทั้งขึ้นทั้งล่อง ดังนั้นลูกไก่ทั้งหลาย เริ่มรู้ตัวกันบ้างแล้วหรือยัง ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร

ไม่มีความคิดเห็น: